کوره‌های آهک

  • از دانشگاه باهنر کرمان خیلی فاصله ندارد، شاید کمتر از ۵۰۰ متر؛ دقیقا پشت دانشگاه؛ اما دنیای دیگری است، دنیایی پر از فقر، تنهایی و رنج؛ زندگی میان کوره‌های آهک، مردمی که روز را با دود و گرد آهک شروع می‌کنند و دیگر مجالی برای نفس کشیدن برایشان باقی نمانده؛ کودکانی که خاک و تکه‌های سنگ آهک، دود و ... تمام دنیای کودکی‌شان است روزها در کوچه‌ها بازی می‌کنند و شادند؛ شادی کودکانه‌ای فارغ از آینده‌ای مبهم که برایشان ساخته‌اند؛ دنیای آن‌ها همین است؛ اما این همه‌ی زندگی نیست